Oglądasz wypowiedzi znalezione dla frazy: Michał Reicher
Temat: Biochemia Harpera
Dziekuje za wyczerpujaca informacje:)
Idac tym tropem - 5 tomowa polska Anatomie Czlowieka popularnie zwie sie
"Bochenkiem", choc prof. Bochenek byl jedynie autorem Iwszego wydania (czy
jakos
tak, przedmowa do Bochna to calkiem dlugi rozdzial ;-) )
Taa, historia anatomii Bochenka jest dosc dluga, ta ksiazka byla juz tyle razy
przerabiana, ze z pierwotnej wersji praktycznie nic nie zostalo - juz samo to,
ile razy wahala sie ilosc tomow moze o tym swiadczyc:) Jednym razem dali
oddzielnie miesnie a oddzielnie kosci, innym razem trzewa podzielili na kilka
tomow, raz tomow 7, raz 5 - ciezko ta ksiazke dokompletowac nie kupujac w
calosci tak, zeby miec wszystko :D Do tego smierc zabierala nam czesc
wspolautorow, a sam prof. Bochenek nie doczekal nawet drugiego wydania...
Zacytuje fragment przedmowy
Michala Reichera do wydania II z roku 1965:
"W niniejszym wydaniu oprocz wlasciwej osnowy niewiele pozostalo z pierwotnego
uksztaltowania podrecznika Bochenka z r. 1909. Nauka kroczy nieprzerwanie
naprzod i jej postepy stale ja przeksztalcaja i uzupelniaja. A jednakl sadzilem
i prawie wszyscy wspolpracownicy byli tego zdania, ze podrecznik ten, choc tak
bardzo rozny od pierwowzoru, zgodnie z tradycja naukowa powinien byc uwazany za
jego kontynuacje i, ze nawiska pierwszych autorow i redaktorow powinny
figurowac na pierwszym miejscu. [...]"
Pozdrawiam,
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Rachunek cierpienia
i co z tego, jezeli chcesz wiedziec co sadza na te
i co z tego, jezeli chcesz wiedziec co sadza na ten temat specjalisci to
zagladnij na strone
www.plannedparenthood.org/abortion/silentscream.HTM
ps. wybacz, ale jezeli chcesz kupic sobie jakis podrecznik biologii, ktory
traktowalby o tym temacie i podszkolic sie , aby wiecej nie pisac na necie
bzdor, to zaopatrz sie np. w Anatomię człowieka.Adam Bochenek,
Michał Reicher
lub poszperaj na necie tylko musisz nauczyc sie odrozniac plewy od ziarna
papa
www.aborcja.go.pl/
Nawet, jeśli kogoś świadomie zaprosimy do własnego domu to możemy go świadomie
wyprosić. Żadna kobieta nie jest bezwolnym, przedmiotowym inkubatorem.
Jej ciało jej sprawą.
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Sosnowiecki spór o Jana Pawła II
Popieram!
Dziadek mi opowiadal, że
Michał Reicher to był równiacha. Dziadek był z nim na
tej Anatomii Prawidłowej w Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie ale niejako
profesor nadzwyczajny. Nic nie szkodzi, kandydat jest spox
Tylko nie mam pojęcia dlaczego mają go odkrywać, czyżby coś nie tak poszło?
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Rosyjski tygrys pnie się w górę.
1. Nie tzw. "antysemickie" lecz "antysyjonistczne", nie powiem "antyżydowskie"
bo bardzo cenię ludzi (pochodzenia żydowskiego), Polaków kochających Polskę.
A takich było sporo:
Ignacy Abramowicz, Maurycy Allerhand, Maurycy Altenberg, Szymon Askenazy,
Herman Auerbach, Marian Auerbach, Majer Bałaban, Adolf Beck, Leon Biegeleisen,
Ludwik Bruner, Leopold Caro, Leon Chwistek, Samuel Dickstein, Ludwik Ehrlich,
Marian Eiger, Filip Eisenberg, Aleksander Elkner, Henryk Elzenberg, Feliks
Erbrich, Adam Ettinger, Józef Feldman, Ludwik Finkel, Wilhelm Friedberg,
Zygmunt Fuchs, Hipolit Gliwic, Tadeusz Grodyński, Leon Gruder, Alfred Halban,
Henryk Halban, Leon Halban, Marceli Handelsman, leodor Heryng, Aleksander
Hertz,Tadeusz Hilarowicz, Ludwik Hirszfeid, Henryk Hirszfinkel, Roman Ingarden,
Marian Mojżesz Jacob, Juliusz Kleiner, Henryk Kuna, Kazimierz Kurnatowski, Jan
Hilary Lachs, Ludwik Landau, Adolf Lindanbaum, Stanisław Loria, Joachim
Metallmann, Władysław Natanson, Marian Nunberg, Wiktor Orlicki (Nusbaum), Jakub
Parnas, Eleonora
Reicher,
Michał Reicher, Henryk Reinhold, Karolina Reisowa,
Józef W. Reiss, Maksymilian Rose, Alfred Rosenblatt, Izaak Rosenzweig, Jakub
Rostowski (Rothfeid), Zygmunt Rozen, Stanisław Saks, Julian Schauer, Mojżesz
Schorr, Marian Serejski, Piotr Słonimski, Stefan Srebrny, Hugo Steinhaus, Leon
Sternbach, Stanisław Stroński, Rafał Taubenschlag, Izaak Wajnberg, Ignacy
Weinfeid, Ludwik Wertenstein, Zygmunt Zalcwasser, Juliusz Zweibaum, Ferdynand
Zweig... (to świat nauki polskiej XIX/XX w., gdybys nie wiedział)
2. Mówisz że obrażasz się na mnie - A wszystko dlatego że przypomniałem iż W.I.
Lenin miał matkę żydówkę z domu Blank (co według Talmudu oznacza był Żydem) -
milczec czy mówic?
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Żydzi polscy?,prawdy i mity,trudne tematy?
Obóz Narodowo-Radykalny (ONR): Stanisław Piasecki (matka Gizela z domu
Silberfeld, córka Izraela i Szajndli z Austerweilów, była Żydówką, która
przeszła na katolicyzm); od 1930 roku w Warszawie związany ze Stronnictwem
Narodowo-Demokratycznym, następnie z Obozem Narodowo-Radykalnym; w latach 1930-
35 współpracownik dziennika "ABC" i "Wieczoru Warszawskiego", w latach 1935-39
założyciel i redaktor tygodnika społeczno-kulturalnego "Prosto z mostu".
- Na każdym polskim państwowym uniwersytecie i w wielu innych uczelniach i
instytucjach naukowych profesorami lub docentami byli Polacy pochodzenia
żydowskiego lub Żydzi, jak np.:
Ignacy Abramowicz, Maurycy Allerhand, Maurycy Altenberg, Szymon Askenazy,
Herman Auerbach, Marian Auerbach, Majer Bałaban, Adolf Beck, Leon Biegeleisen,
Ludwik Bruner, Leopold Caro, Leon Chwistek, Samuel Dickstein, Ludwik Ehrlich,
Marian Eiger, Filip Eisenberg, Aleksander Elkner, Henryk Elzenberg, Feliks
Erbrich, Adam Ettinger, Józef Feldman, Ludwik Finkel, Wilhelm Friedberg,
Zygmunt Fuchs, Hipolit Gliwic, Tadeusz Grodyński, Leon Gruder, Alfred Halban,
Henryk Halban, Leon Halban, Marceli Handelsman, leodor Heryng, Aleksander
Hertz,Tadeusz Hilarowicz, Ludwik Hirszfeid, Henryk Hirszfinkel, Roman Ingarden,
Marian Mojżesz Jacob, Juliusz Kleiner, Henryk Kuna, Kazimierz Kurnatowski, Jan
Hilary Lachs, Ludwik Landau, Adolf Lindanbaum, Stanisław Loria, Joachim
Metallmann, Władysław Natanson, Marian Nunberg, Wiktor Orlicki (Nusbaum), Jakub
Parnas, Eleonora
Reicher,
Michał Reicher, Henryk Reinhold, Karolina Reisowa,
Józef W. Reiss, Maksymilian Rose, Alfred Rosenblatt, Izaak Rosenzweig, Jakub
Rostowski (Rothfeid), Zygmunt Rozen, Stanisław Saks, Julian Schauer, Mojżesz
Schorr, Marian Serejski, Piotr Słonimski, Stefan Srebrny, Hugo Steinhaus, Leon
Sternbach, Stanisław Stroński, Rafał Taubenschlag, Izaak Wajnberg, Ignacy
Weinfeid, Ludwik Wertenstein, Zygmunt Zalcwasser, Juliusz Zweibaum, Ferdynand
Zweig.
forum.wprost.pl/ar/?O=460579&NZ=11
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Dlaczego Świat nie lubi Żydów?
— Obóz Narodowo-Radykalny (ONR): Stanisław Piasecki (matka Gizela z domu
Silberfeld, córka Izraela i Szajndli z Austerweilów, była Żydówką, która
przeszła na katolicyzm); od 1930 roku w Warszawie związany ze Stronnictwem
Narodowo-Demokratycznym, następnie z Obozem Narodowo-Radykalnym; w latach 1930-
35 współpracownik dziennika „ABC" i „Wieczoru Warszawskiego", w latach 1935-39
założyciel i redaktor tygodnika społeczno-kulturalnego „Prosto z mostu".
— Na każdym polskim państwowym uniwersytecie i w wielu innych uczelniach i
instytucjach naukowych profesorami lub docentami byli Polacy pochodzenia
żydowskiego lub Żydzi, jak np.:
Ignacy Abramowicz, Maurycy Allerhand, Maurycy Altenberg, Szymon Askenazy,
Herman Auerbach, Marian Auerbach, Majer Bałaban, Adolf Beck, Leon Biegeleisen,
Ludwik Bruner, Leopold Caro, Leon Chwistek, Samuel Dickstein, Ludwik Ehrlich,
Marian Eiger, Filip Eisenberg, Aleksander Elkner, Henryk Elzenberg, Feliks
Erbrich, Adam Ettinger, Józef Feldman, Ludwik Finkel, Wilhelm Friedberg,
Zygmunt Fuchs, Hipolit Gliwic, Tadeusz Grodyński, Leon Gruder, Alfred Halban,
Henryk Halban, Leon Halban, Marceli Handelsman, leodor Heryng, Aleksander
Hertz,Tadeusz Hilarowicz, Ludwik Hirszfeid, Henryk Hirszfinkel, Roman Ingarden,
Marian Mojżesz Jacob, Juliusz Kleiner, Henryk Kuna, Kazimierz Kurnatowski, Jan
Hilary Lachs, Ludwik Landau, Adolf Lindanbaum, Stanisław Loria, Joachim
Metallmann, Władysław Natanson, Marian Nunberg, Wiktor Orlicki (Nusbaum), Jakub
Parnas, Eleonora
Reicher,
Michał Reicher, Henryk Reinhold, Karolina Reisowa,
Józef W. Reiss, Maksymilian Rose, Alfred Rosenblatt, Izaak Rosenzweig, Jakub
Rostowski (Rothfeid), Zygmunt Rozen, Stanisław Saks, Julian Schauer, Mojżesz
Schorr, Marian Serejski, Piotr Słonimski, Stefan Srebrny, Hugo Steinhaus, Leon
Sternbach, Stanisław Stroński, Rafał Taubenschlag, Izaak Wajnberg, Ignacy
Weinfeid, Ludwik Wertenstein, Zygmunt Zalcwasser, Juliusz Zweibaum, Ferdynand
Zweig.
austriackich urzędów skarbowych w Królestwie Polskim; od 7 do 17 XI 1918 roku
był zastępcą ministra skarbu w polskim Rządzie Ludowym w Lublinie Ignacego
Daszyńskiego; następnie organizował skarbowość polską na terenach byłej
okupacji niemieckiej i był do 1939 roku generalnym inspektorem Ministerstwa
Skarbu, opracował szereg projektów ustaw sejmowych z dziedziny podatków
bezpośrednich. Jego brat Leon Wiesenberg (1873- po 1939) był literatem
tworzącym w jezyku polskim;
lnną sprawą jest, że Polacy starali się nie dopuszczać do współrządzenia Polską
ludzi, którzy nie uważali się za Polaków, a Polski za swoją ojczyznę, którzy
źle mówili po polsku (co było nagminne wśród polskich Żydów !). To jednak jest
całkiem naturalne i zrozumiałe. Jak człowiek nie władający dobrze językiem
polskim mógł zostać np. nauczycielem w polskiej szkole czy być urzędnikiem w
polskim urzędzie?
To nie Polacy byli głównymi winowajcami zaognionych stosunków polsko-żydowskich
w okresie międzywojennym. Byli nimi często sami Żydzi!
Stosunek Polaków do Żydów przez wieki był pozytywny, czemu nie mogą zaprzeczyć
uczciwi historycy żydowscy. Sam fakt, że w XVIII wieku mieszkało w Polsce aż
70% Żydów europejskich mówi za siebie. To na ziemiach polskich kwitła żydowska
wiara, kultura i literatura. Bez tego, bez tej pomocy ze strony Polaków, nie
wiadomo jak wyglądałby dzisiaj naród żydowski.
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Sosnowiecki spór o Jana Pawła II
Moja propozycja: prof.
Michał Reicher!
Trwa dyskusja nad nowym patronem szkoły podstawowej nr 22,
mieszczącej się przy ul. A. Urbanowicz 14 w Sosnowcu. Szkoła by
chciała, żeby został nim Jan Paweł II. Jednak jego imieniem nazwano
już w mieście gimnazjum, rondo i plac. Jest też szkoła podstawowa
im. Karola Wojtyły. Dotychczasowy patron Karol Świerczewski, mówiąc
kolokwialnie zużył się. Proponuję, żeby patronem szkoły został prof.
Michał Reicher, pochodzący z Sosnowca, wybitny naukowiec, anatom.
Jest on bratem Anieli Urbanowicz. W naszym mieście prof.
Reicher
jest osobą zupełnie nieznaną, choć wszyscy studenci Akademii
Medycznej (Wydział Farmacji jest w naszym mieście) posługują się
podręcznikem anatomii człowieka, którego jest współautorem. Postać
ta czeka na szybkie odkrycie!.
Przypominam ponownie biogram profesora.
Michał Reicher urodził się w Sosnowcu 17 grudnia 1888 roku. Nigdy
tego nie ukrywał, stąd używane przez niego przed wojną nazwisko
Reicher-Sosnowski i pseudonim Sosna w czasie okupacji. Pochodził,
podobnie, jak Aniela Urbanowicz, z całkowicie zasymilowanej rodziny
żydowskiej
Reicherów. Był wybitnym naukowcem, który zajmował się
anatomią człowieka. Zmarł 31 sierpnia 1973 roku w Gdańsku. Pochowany
jest na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Młody
Michał za współorganizowanie i udział w strajku szkolnym
został wydalony z VI klasy gimnazjum. W 1906 r. rozpoczął studia
przyrodnicze u R. Martina na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu w
Zurychu, specjalizując się w antropologii i anatomii. W 1912 r.
uzyskał tam stopień doktora filozofii. W latach 1912-13 był
asystentem przy Katedrze Antropologii Uniwersytetu w Zurychu. W 1914
r. jako stypendysta wyjechał do USA.
Po wybuchu I wojny światowej powrócił do kraju. Od 1915 r. pracował
jako prosektor w Zakładzie Anatomii Opisowej u Lotha w Uniwersytecie
Warszawskim. W 1920 r. objął Katedrę Anatomii Prawidłowej w
Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i jako profesor nadzwyczajny
(1922 r.) wykładał anatomię i antropologię, od 1934 r. – jako
profesor zwyczajny. Przyczynił się do budowy nowego gmachu Collegium
Anatomicum w Wilnie. W latach 1934-35 był dziekanem Wydziału
Lekarskiego Uniwersytetu Wileńskiego.
W czasie II wojny światowej zorganizował, a następnie kierował
konspiracyjnym Studium Medycznym. Po włączeniu w 1940 roku Litwy do
ZSRR wstąpił do partyzantki, a potem do AK. Był zastępcą szefa
sanitarnego okręgu wileńskiego AK. Używał pseudonimu Sosna.
Po wojnie, w 1945 r., objął Katedrę Anatomii Prawidłowej w Akademii
Lekarskiej w Gdańsku, gdzie położył duże zasługi przy organizacji
tej uczelni, m. in. jako dziekan Wydziału Lekarskiego. W latach 1947-
48 był rektorem tej uczelni. Położył wielkie zasługi przy utworzeniu
i organizowaniu Zakładu Anatomii Prawidłowej i Topograficznej
Akademii Lekarskiej w Szczecinie (1949), przekazując ze swojej
placówki w Gdańsku materiał prosektoryjny, preparaty i tablice
anatomiczne. W latach 1949 – 1963 był profesorem anatomii na
Akademii Medycznej w Gdańsku.
Główną dziedziną jego badań była początkowo antropologia i anatomia
części miękkich, później neuroanatomia i anatomia doświadczalna,
należał też do najwybitniejszych kraniologów polskich.
W 1934 r. dokonał pomiarów antropologicznych szczątków króla
Aleksandra I Jagiellończyka oraz żon Zygmunta II Augusta: Elżbiety
Rakuszanki i Barbary Radziwiłłówny, złożonych w Bazylice Wileńskiej.
Autor wielu prac z zakresu anatomii, embriologii i antropologii.
Szczególną jednak zasługą
Reichera było poprawienie, poszerzenie,
unowocześnienie oraz wydanie podręcznika anatomii człowieka,
zainicjowanego przez Adama Bochenka. Otrzymał za to nagrodę
państwową II stopnia.
Był człowiekiem wielkiej kultury, bardzo lubianym przez młodzież,
żywo interesującym się ich problemami, często służącym radą i pomocą
materialną, Zimą organizował wspaniałe kuligi, był stałym
uczestnikiem balów i zabaw studenckich, był wzorem systematyczności
i punktualności, pływał, grał w tenisa i pilotował turystycznie.
Zmarł 31 sierpnia 1973 roku w Gdańsku. Pochowany jest na cmentarzu
Powązkowskim w Warszawie. Postać ta czeka na odkrycie w swoim
mieście.
Piotr Dudała
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: Test na Europejczyka !!!!
c.d.
malarza Józefa Buchbindera); od 1928 do 1933 roku działacz Obozu Wielkiej
Polski, w roku 1934 działacz Obozu Narodowo-Radykalnego, a w latach 1935-38
jeden z przywódców Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga" i kierownik propagandy.
Po zerwaniu z „Falangą" zrewidował wiele swoich dotychczasowych zapatrywań i
był działaczem Stronnictwa Narodowego; jeden z czołowych dziennikarzy i
publicystów skrajnie prawicowych w międzywojennej Polsce: w latach 1930-37
redaktor „Akademika Polskiego", od 1933 do 1934 roku kierownik działu krajowego
dziennika „ABC", w latach 1935-37 sekretarz redakcji tygodnika „Prosto z
mostu", redaktor „Ruchu Młodych" (1935), dziennika „Jutro" (1936-37), „Wielkiej
Polski", „Szczerbca" (1939), współpracownik „Gazety Warszawskiej" i „Wieczoru
Warszawskiego".
— Obóz Narodowo-Radykalny (ONR): Stanisław Piasecki (matka Gizela z domu
Silberfeld, córka Izraela i Szajndli z Austerweilów, była Żydówką, która
przeszła na katolicyzm); od 1930 roku w Warszawie związany ze Stronnictwem
Narodowo-Demokratycznym, następnie z Obozem Narodowo-Radykalnym; w latach 1930-
35 współpracownik dziennika „ABC" i „Wieczoru Warszawskiego", w latach 1935-39
założyciel i redaktor tygodnika społeczno-kulturalnego „Prosto z mostu".
— Na każdym polskim państwowym uniwersytecie i w wielu innych uczelniach i
instytucjach naukowych profesorami lub docentami byli Polacy pochodzenia
żydowskiego lub Żydzi, jak np.:
Ignacy Abramowicz, Maurycy Allerhand, Maurycy Altenberg, Szymon Askenazy,
Herman Auerbach, Marian Auerbach, Majer Bałaban, Adolf Beck, Leon Biegeleisen,
Ludwik Bruner, Leopold Caro, Leon Chwistek, Samuel Dickstein, Ludwik Ehrlich,
Marian Eiger, Filip Eisenberg, Aleksander Elkner, Henryk Elzenberg, Feliks
Erbrich, Adam Ettinger, Józef Feldman, Ludwik Finkel, Wilhelm Friedberg,
Zygmunt Fuchs, Hipolit Gliwic, Tadeusz Grodyński, Leon Gruder, Alfred Halban,
Henryk Halban, Leon Halban, Marceli Handelsman, leodor Heryng, Aleksander
Hertz,Tadeusz Hilarowicz, Ludwik Hirszfeid, Henryk Hirszfinkel, Roman Ingarden,
Marian Mojżesz Jacob, Juliusz Kleiner, Henryk Kuna, Kazimierz Kurnatowski, Jan
Hilary Lachs, Ludwik Landau, Adolf Lindanbaum, Stanisław Loria, Joachim
Metallmann, Władysław Natanson, Marian Nunberg, Wiktor Orlicki (Nusbaum), Jakub
Parnas, Eleonora
Reicher,
Michał Reicher, Henryk Reinhold, Karolina Reisowa,
Józef W. Reiss, Maksymilian Rose, Alfred Rosenblatt, Izaak Rosenzweig, Jakub
Rostowski (Rothfeid), Zygmunt Rozen, Stanisław Saks, Julian Schauer, Mojżesz
Schorr, Marian Serejski, Piotr Słonimski, Stefan Srebrny, Hugo Steinhaus, Leon
Sternbach, Stanisław Stroński, Rafał Taubenschlag, Izaak Wajnberg, Ignacy
Weinfeid, Ludwik Wertenstein, Zygmunt Zalcwasser, Juliusz Zweibaum, Ferdynand
Zweig.
Także Polacy żydowskiego pochodzenia lub wyznania mojżeszowego pochodzący z
Ziemi Drohobyckiej wysoko zaszli w życiu społeczno-polityczno-kulturalnym
Polski, l tak, dla przykładu drohobyczanin Herman Wiesenberg (1876— po 1939)
będąc skarbowcem, był w latach 1917-18 pracownikiem Departamentu Skarbu
Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego; 1 XI 1918 roku został delegowany
przez Radę Regencyjną Królestwa Polskiego do przejęcia austriackich urzędów
skarbowych w Królestwie Polskim; od 7 do 17 XI 1918 roku był zastępcą ministra
skarbu w polskim Rządzie Ludowym w Lublinie Ignacego Daszyńskiego; następnie
organizował skarbowość polską na terenach byłej okupacji niemieckiej i był do
1939 roku generalnym inspektorem Ministerstwa Skarbu, opracował szereg
projektów ustaw sejmowych z dziedziny podatków bezpośrednich. Jego brat Leon
Wiesenberg (1873- po 1939) był literatem tworzącym w jezyku polskim;
w latach 1914-15 był członkiem Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, a po
wojnie długoletnim współpracownikiem „Nowej Reformy" i „Głosu Narodu" w
Krakowie, gdzie mieszkał. Herman Lieberman (1870-1941), również drohobyczanin,
był czołowym działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) i ministrem rządu
polskiego. Profesorami uniwersytetów byli: filolog klasyczny Leon Sternbach
(1864-1940) i geolog i paleontolog Wilhelm Friedberg (1873-1941). W literaturze
polskiej zaznaczyli się: pisarz Bruno Schulz (1892-1942), literat Leon
Wiesenberg (1873— po 1939) i poeta Juliusz Wit (1901-1942) - wszyscy z
Drohobycza.
lnną sprawą jest, że Polacy starali się nie dopuszczać do współrządzenia Polską
ludzi, którzy nie uważali się za Polaków, a Polski za swoją ojczyznę, którzy
źle mówili po polsku (co było nagminne wśród polskich Żydów !). To jednak jest
całkiem naturalne i zrozumiałe. Jak człowiek nie władający dobrze językiem
polskim mógł zostać np. nauczycielem w polskiej szkole czy być urzędnikiem w
polskim urzędzie?
To nie Polacy byli głównymi winowajcami zaognionych stosunków polsko-żydowskich
w okresie międzywojennym. Byli nimi często sami Żydzi!
Stosunek Polaków do Żydów przez wieki był pozytywny, czemu nie mogą zaprzeczyć
uczciwi historycy żydowscy. Sam fakt, że w XVIII wieku mieszkało w Polsce aż
70% Żydów europejskich mówi za siebie. To na ziemiach polskich kwitła żydowska
wiara, kultura i literatura. Bez tego, bez tej pomocy ze strony Polaków, nie
wiadomo jak wyglądałby dzisiaj naród żydowski.
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
Temat: ___________Tego Scanie nie czytałeś?___________
www.kki.pl/piojar/polemiki/jedwabne/dyskrym.html
— Obóz Narodowo-Radykalny (ONR): Stanisław Piasecki (matka Gizela z
domu Silberfeld, córka Izraela i Szajndli z Austerweilów, była
Żydówką, która przeszła na katolicyzm); od 1930 roku w Warszawie
związany ze Stronnictwem Narodowo-Demokratycznym, następnie z Obozem
Narodowo-Radykalnym; w latach 1930-35 współpracownik dziennika „ABC"
i „Wieczoru Warszawskiego", w latach 1935-39 założyciel i redaktor
tygodnika społeczno-kulturalnego „Prosto z mostu".
— Na każdym polskim państwowym uniwersytecie i w wielu innych
uczelniach i instytucjach naukowych profesorami lub docentami byli
Polacy pochodzenia żydowskiego lub Żydzi, jak np.:
Ignacy Abramowicz, Maurycy Allerhand, Maurycy Altenberg, Szymon
Askenazy, Herman Auerbach, Marian Auerbach, Majer Bałaban, Adolf
Beck, Leon Biegeleisen, Ludwik Bruner, Leopold Caro, Leon Chwistek,
Samuel Dickstein, Ludwik Ehrlich, Marian Eiger, Filip Eisenberg,
Aleksander Elkner, Henryk Elzenberg, Feliks Erbrich, Adam Ettinger,
Józef Feldman, Ludwik Finkel, Wilhelm Friedberg, Zygmunt Fuchs,
Hipolit Gliwic, Tadeusz Grodyński, Leon Gruder, Alfred Halban,
Henryk Halban, Leon Halban, Marceli Handelsman, leodor Heryng,
Aleksander Hertz,Tadeusz Hilarowicz, Ludwik Hirszfeid, Henryk
Hirszfinkel, Roman Ingarden, Marian Mojżesz Jacob, Juliusz Kleiner,
Henryk Kuna, Kazimierz Kurnatowski, Jan Hilary Lachs, Ludwik Landau,
Adolf Lindanbaum, Stanisław Loria, Joachim Metallmann, Władysław
Natanson, Marian Nunberg, Wiktor Orlicki (Nusbaum), Jakub Parnas,
Eleonora
Reicher,
Michał Reicher, Henryk Reinhold, Karolina Reisowa,
Józef W. Reiss, Maksymilian Rose, Alfred Rosenblatt, Izaak
Rosenzweig, Jakub Rostowski (Rothfeid), Zygmunt Rozen, Stanisław
Saks, Julian Schauer, Mojżesz Schorr, Marian Serejski, Piotr
Słonimski, Stefan Srebrny, Hugo Steinhaus, Leon Sternbach, Stanisław
Stroński, Rafał Taubenschlag, Izaak Wajnberg, Ignacy Weinfeid,
Ludwik Wertenstein, Zygmunt Zalcwasser, Juliusz Zweibaum, Ferdynand
Zweig.
Także Polacy żydowskiego pochodzenia lub wyznania mojżeszowego
pochodzący z Ziemi Drohobyckiej wysoko zaszli w życiu społeczno-
polityczno-kulturalnym Polski, l tak, dla przykładu drohobyczanin
Herman Wiesenberg (1876— po 1939) będąc skarbowcem, był w latach
1917-18 pracownikiem Departamentu Skarbu Tymczasowej Rady Stanu
Królestwa Polskiego; 1 XI 1918 roku został delegowany przez Radę
Regencyjną Królestwa Polskiego do przejęcia austriackich urzędów
skarbowych w Królestwie Polskim; od 7 do 17 XI 1918 roku był
zastępcą ministra skarbu w polskim Rządzie Ludowym w Lublinie
Ignacego Daszyńskiego; następnie organizował skarbowość polską na
terenach byłej okupacji niemieckiej i był do 1939 roku generalnym
inspektorem Ministerstwa Skarbu, opracował szereg projektów ustaw
sejmowych z dziedziny podatków bezpośrednich. Jego brat Leon
Wiesenberg (1873- po 1939) był literatem tworzącym w jezyku polskim;
w latach 1914-15 był członkiem Polskiego Towarzystwa
Demokratycznego, a po wojnie długoletnim współpracownikiem „Nowej
Reformy" i „Głosu Narodu" w Krakowie, gdzie mieszkał. Herman
Lieberman (1870-1941), również drohobyczanin, był czołowym
działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) i ministrem rządu
polskiego. Profesorami uniwersytetów byli: filolog klasyczny Leon
Sternbach (1864-1940) i geolog i paleontolog Wilhelm Friedberg (1873-
1941). W literaturze polskiej zaznaczyli się: pisarz Bruno Schulz
(1892-1942), literat Leon Wiesenberg (1873— po 1939) i poeta Juliusz
Wit (1901-1942) - wszyscy z Drohobycza.
lnną sprawą jest, że Polacy starali się nie dopuszczać do
współrządzenia Polską ludzi, którzy nie uważali się za Polaków, a
Polski za swoją ojczyznę, którzy źle mówili po polsku (co było
nagminne wśród polskich Żydów !). To jednak jest całkiem naturalne i
zrozumiałe. Jak człowiek nie władający dobrze językiem polskim mógł
zostać np. nauczycielem w polskiej szkole czy być urzędnikiem w
polskim urzędzie?
To nie Polacy byli głównymi winowajcami zaognionych stosunków polsko-
żydowskich w okresie międzywojennym. Byli nimi często sami Żydzi!
Stosunek Polaków do Żydów przez wieki był pozytywny, czemu nie mogą
zaprzeczyć uczciwi historycy żydowscy. Sam fakt, że w XVIII wieku
mieszkało w Polsce aż 70% Żydów europejskich mówi za siebie. To na
ziemiach polskich kwitła żydowska wiara, kultura i literatura. Bez
tego, bez tej pomocy ze strony Polaków, nie wiadomo jak wyglądałby
dzisiaj naród żydowski.
Henryk Grynberg i większość Żydów - przez ignorancję - utrzymuje, że
w międzywojennej Polsce Żydzi byli dyskryminowani w szkolnictwie
wyższym (przypominam: na polskich wyższych uczelniach w 1931 roku
Żydzi stanowili 14,8% ogółu studentów, podczas gdy stanowili 9,8%
ludności kraju). Sytuacja ta uległa diametralnej zmianie po roku
1939, gdy Kresy Wschodnie RP znalazły się pod okupacją sowiecką.
Wówczas liczba studentów według narodowości przedstawiała się
następująco: Uniwersytet - na 1.617 studentów było 362 Polaków
(22,4%), 540 Ukraińców (33,4%) i 715 Żydów (44,2%); Politechnika
Lwowska - 2.058 studentów: 547 Polaków (26,6%), 345 Ukraińców
(16,7%) i 1.166 Żydów (56,7%); Instytut Medyczny - 1.400 studentów:
375 Polaków (26,8%), 433 Ukraińców (30,9%) i 592 Żydów (42,3%);
Instytut Weterynarii - 566 studentów: 303 Polaków (53,5%), 192
Ukraińców (39,9%) i 71 Żydów (12,5%); Instytut Pedagogiczny - 558
studentów: 88 Polaków (15,7%), 184 Ukraińców (33%) i 286 Żydów
(51,3%); Akademia Handlowa - 1.470 studentów: 94 Polaków (6,4%), 81
Ukraińców (5,5%) i 1.295 Żydów (88,1%). Dane te są podane w pracy
Zbysława Popławskiego Dzieje Politechniki Lwowskiej 1844-1945
(Ossolineum, Wrocław 1992).
Tymczasem w sowieckiej Galicji Wschodniej, zwanej teraz Zachodnią
Ukrainą, wśród tamtejszej ludności było wówczas ok. 50-55%
Ukraińców, 35-40% Polaków i 10% Żydów. Czy zatem nowa sytuacja
narodowościowa na sowieckich uczelniach Lwowa była sprawiedliwa i
nikogo nie dyskryminowała?
Z powyższej statystyki jasno wynika komu służyło przyuczenie
Małopolski Wschodniej do Związku Sowieckiego. Wielu Żydów nie
zawiodło Stalina.
Przeczytaj wszystkie posty z tego wątku
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plerfly06132.opx.pl